Weet niet of ik je verhaaltje goed heb begrepen, echter hoop dat Indonesie niet westers/amerikaans wordt,hoe wel anders daar heb ik geen antwoord op.
Je hebt het over alle middelen (met een glimlach....) echter ik ben tegen terrorisme/geweld/onderdrukking. (alhoewel het laatste is ook al een vorm van democratie.....)
Ik lachtte met het feit dat zo'n berichtje in Indonesië nog kan, terwijl we hier dat soort rhetoriek al lang niet meer bezigen.
Overigens stel ik me deze (filosofische)vraag:
het lijkt simpel te schrijven dat je tegen terrorisme en geweld bent. In principe zal iedereen daar wel tegen zijn. Maar soms voelen mensen zich door omstandigheden zo machteloos (armen tegenover rijken, de minder ontwikkelden tegenover de meer ontwikkelden) dat het enige wat ze nog kunnen bedenken het geweld is. En stellen dat geweld niets oplost is juist maar het zet wel zaken in beweging waar men anders nooit aan begonnen was. Onze geschiedenis zit vol met geweld en de resultaten daarvan. Een vb 'alhoewel het altijd gevaarlijk is m vb te geven): zonder geweld zou Indonosië misschien nog een kolonie van Nederland zijn. De strijd tegen de Nederlanders heeft Indonesië dan toch '*****ka' gebracht.
Schrijver dezes hoopt overigens dat we met zijn allen slim genoeg zullen worden om alle oorzaken van geweld tijdig uit de wereld te helpen en zo het geweld te voorkomen. Maar ik maak me geen illusies: geweld zal altijd een onderdeel vormen van onze menselijke natuur. Er zullen altijd mensen zijn die zich MACHTELOOS voelen...
